Dadı dirseği, genellikle beş yaşından küçük çocuklarda olur.

Dadı dirseği, genellikle beş yaşından küçük çocuklarda olur. Kolun, gövdeden uzağa açılmışken elden çekilmesi ile radius kemiğinin dirsekle yaptığı ekleme, komşusu olan bir bağın sıkışma sonucunda oluşur.

Ağrı nedeniyle dirsek kullanılamaz. Basit bir manevra ile tedavisi yapılır.

Beş yaş altında zaman zaman tekrarlayabilir. Beş yaş üzerinde nadiren tekrarlar.

Adheziv kapsülit olarak da bilinen bu hastalık, omuzda ağrı ve ilerleyen hareket kısıtlılığına neden olur.

Adheziv kapsülit olarak da bilinen bu hastalık, omuzda ağrı ve ilerleyen hareket kısıtlılığına neden olur. Belirtiler yavaş seyir gösterir. 40-60 yaş arasında ve kadınlarda daha sık görülür. Hastalığın nedeni tam olarak bilinmemektedir.

Ancak, bazı risk faktörlerinden söz edilmektedir:

1.Omuz ekleminde hareketin azalmasına neden olan risk faktörleri: Omuzda kas yaralanması, kol kırığı, inme, meme ameliyatları, kol ameliyatları.

2.Bunların yanında risk faktörü olarak kabul edilen bazı sistemik hastalıklar da vardır: Şeker hastalığı, tiroid bezi hastalıkları, kalp-damar sistemi hastalıkları, tüberküloz, Parkinson hastalığı.

Hastalık üç evrede incelenmektedir:
• Donma dönemi: Omuzun her hareketi ağrılıdır. Bu durum zamanla omuz hareketlerinde azalmaya neden olur. Yaklaşık olarak 6 hafta ile 9 ay arasında devam eder.

• Donuk dönem: Omuzda ağrı azalmaya başlar ancak hareket kısıtlılığı günlük yaşantıyı ciddi şekilde etkileyecek düzeye ulaşmıştır. 4-6 ay kadar sürer.

• Çözülme dönemi: Omuz hareketleri artmaya başlar. 6 aydan 3 yıla kadar sürebilir.

Donuk omuzun tedavisinde erken dönemde antiinflamatuar ilaçlar, steroid enjeksiyonu denenebilir. Ağrıyı azaltarak omuzun olabildiğince hareketini sağlamak önemlidir. Fizik tedavi önemli yere sahiptir. Bu uygulamalarla sonuç alınamıyorsa artroskopik yöntemle omuzda gevşetme yapılır. İyileşme süresi yaklaşık olarak 6 hafta ile 3 ay arasındadır. Eğer zeminde şeker hastalığı veya tiroid hastalığı varsa cerrahi tedaviye rağmen yakınmalar devam edebilir. Donuk omuz, zeminde şeker hastalığı varsa, seyrek de olsa tekrarlayabilir.

Osteoartrit / Kireçlenme olan dizlerde zaman zaman menisküs yırtıkları oluşur.

Kireçlenme ile birlikte menisküs yırtılması: Osteoartrit (kireçlenme ) olan dizlerde zaman zaman menisküs yırtıkları oluşur. Bu yırtıklar sporcularda olduğu gibi büyük zorlamalarla olmaz.

Genellikle günlük faaliyetler içinde (merdiven çıkmak, toplu taşım araçlarına binip inmek gibi) olur. Bu yaralanma sonucunda dizde takılma hissi veya kilitlenme olmuyorsa, basit önlemlerle ağrı giderilebilir.

Ancak; takılma veya kilitlenme varlığında artroskopi yapılması gereklidir.

Kübital tünel sendromu kol boyunca ulnar sinirin dağıldığı alanda ağrı, uyuşma, ileri dönemlerde kuvvet kaybı ile kendini belli eder.

Ulnar sinir elimizdeki kasların önemli bir kısmını çalıştıran sinirdir. Ulnar sinir dirseğin iç kısmında bir tünelden geçer. Bu tünelde değişik nedenlerle sinirin üzerinde bası oluşması sonucunda kübital tünel sendromu oluşur.

Kübital tünel sendromu sebepleri arasında; titreşimli aletlerle çalışmak, müzik aleti çalmak, dirsek çevresinde kemik deformitesi, yanık veya başka nedenlerle oluşan cilt altı yapışıklıklar, sinire yakın oluşmuş kitleler, dirsek ekleminde kireçlenme sayılabilir. Kübital tünel sendromu kendisini kol boyunca ulnar sinirin dağıldığı alanda ağrı, uyuşma, karıncalanma, ileri dönemlerde kuvvet kaybı ile belli eder. Dirseğin bükülmesi ve omuzun gövdeden uzağa açılması ile bu belirtiler şiddetlenir.

Kübital tünel sendromu tedavisi nedene yönelik olmalıdır. İlaç tedavisi ve gece ateli kullanmadan yarar görmeyen hastalarda cerrahi tedavi yöntemleri değerlendirilmelidir.

Menisküs yırtıklarının tedavisinde dikkat edilmesi gereken hususlar

Menisküs yırtıklarının tedavisinde bazı konulara dikkat edilmelidir:

• MRI’da saptanan bütün yırtıklar yakınmaya sebep olmazlar.
• Yakınmaya sebep olan yırtıkların bir bölümünde ameliyata gerek olmadan yakınmalar giderilebilir.
• Ameliyat kararı alınmışsa, mümkünse , menisküs tamir edilmelidir.
• Menisküs tamir edilemiyorsa, mümkün olduğunca küçük kısmı alınarak ameliyat tamamlanmalıdır. Bu tutum, eklem kıkırdağını koruma yönünde önemli bir adımdır.

Omurga çevresi kasları güçlü bir anne adayının, kasları zayıf bir anne adayına göre gebelikte daha az ve hafif bel, sırt, boyun sorunları ile karşılaştığı bilimsel olarak gösterilmiştir.

Kim taşıyacak onca yükü, nasıl taşınacak ya da  NE OLACAK HALİM ???

Gebelik süresince, kadın vücudu kendisini zorlayan bir dizi değişikliğe uğrar. Rahimin büyümesi, eklem bağlarında gevşeme, vücudun ağırlık merkezinin öne kayması, vücutta su tutulması bunlardan bazılarıdır. Anne adayının kas iskelet sistemi kolay zedelenebilir hale gelir. Ayrıca; yük omurganın bir bölümünü ilgilendiriyor gibi görünse de, aslında dolaylı olarak tamamını etkilemektedir. Bu nedenle boyun, omuzlar, kollar da gebeliğe hazır olmayan omurganın yaşadığı sorunlardan nasibini alır. Sevindirici olarak, bu zedelenmelerin önemli bir kısmı engellenebilir ya da cerrahi yöntemlere gerek kalmadan tedavi edilebilir.

Omurga; normal koşullarda bile büyük yüklerle karşılaşmaktadır. Örneğin; omurlar arasındaki disklerde yük, hafif öne eğilme ile yaklaşık olarak vücut ağırlığının iki katı kadar olmaktadır. Eğilerek yerden cisim kaldırma ile bu yük üç katına kadar çıkabilmektedir. Gebelik gibi vücut ağırlık merkezinin öne doğru yer değiştirdiği durumlarda bu yükler çok daha fazla olmaktadır.

Ne yapmalıyız? En etkili yöntem, hazırlıklı olmak. Omurga çevresi kasları güçlü bir anne adayının, kasları zayıf bir anne adayına göre gebelikte daha az ve hafif bel, sırt, boyun sorunları ile karşılaştığı bilimsel olarak gösterilmiştir.

Eğer  kaslarınız zayıf haldeyken gebe kalmışsanız, bu dönemi ve doğum sonrasını rahat geçirebilmek için hamilelik yogası iyi bir yöntem olabilir. Eğer omurga çevresinde ağrılı kas spazmları oluyorsa, masaj, fizik tedavi yararlı olur. Sonrasında mutlaka kaslarınızı bu koşulları taşıyabilecek düzeyde güçlü tutacak egzersizleri yapmanız gereklidir.

Omuzda kas yırtıkları büyüklüklerine ve derinliklerine göre sınıflandırılır.

Omuzda kas yırtıkları büyüklüklerine ve derinliklerine (tam kat, tam kat olmayan) göre sınıflandırılır. Tam kat olmayan yırtıklar konum ve derinlik belirtilerek tanımlanır.

Yırtığın tipi, oluş zamanı, büyüklüğü, hastanın yaşı, beklentisi, onarılacak kasın durumu (yağlı dejenerasyon olup olmaması), omuzda artroz (kireçlenme) olup olmaması, sinir hasarı olup olmaması, kronik enfeksiyon varlığı dikkate alınarak cerrahi ya da cerrahi olmayan tedavi seçenekleri değerlendirilir.

Kalça / Diz Protezi Ameliyatları ne zaman düşünülmelidir?

Kalça ya da diz ağrısı nedeniyle aşağıdaki şikayetler ortaya çıkmışsa, protez ameliyatından yarar görebilirsiniz:

– Kişinin zamanla artan düzeyde ağrı kesici kullanıyor olması
– Hareket veya istirahat sırasında, hatta gece uykuyu bölecek kadar ağrı olması
– Yürüme mesafesinin zamanla azalması
– Ağrısız yürüyememe
– Günlük faaliyetlerinde değişiklikler olması (ayakkabı, çorap giymede, merdiven inip çıkmakta, oturup kalkmakta zorluk)

Stres kırıkları kemiğin üzerindeki aşırı yüklenmeye bağlı oluşan mikro kırıklardır. En sık genç, sporla uğraşan kişilerde olur. Sağlıklı kemiklerde yorgunluk kırığı olarak veya yapısal bozukluk olan kemiklerde yetmezlik kırığı olarak ortaya çıkar.

Stres kırığı olan kişiler kırık bölgesinde hareket veya ağırlık verme ile oluşan ağrıdan yakınırlar.

Tanı; tomografi, MRI veya sintigrafi ile konur. Tedavi, istirahat ve kırık kemiğin ağırlık taşımasının engellenmesi ile sağlanır. Bazı kırıklarda cerrahi tedavi uygulanması gerekebilir.

Çocuklarda görülen Torus Kırığı, Yeşil Ağaç Kırığı olarak da anılır.

Kemik kısmen kırılır. Röntgende, kırılan bir dal gibi, kemiğin bir tarafı kırık, diğer tarafı esnemiş şekilde görülür. Bu nedenle yeşil ağaç kırığı olarak da anılır.

Kırık uçları uygun pozisyona getirildiğkten sonra alçı uygulanarak tedavi edilir.

Fizik muayenenin yanında yürüme, laboratuvar koşullarında da değerlendirilmektedir.

Yürüme muayenesi, ortopedik muayenenin önemli bir parçasıdır. Yürüme sırasında omurga, kollar ve bacakların hareketlerinin incelenmesi, eklemlerin hareketinin gözlenmesi, hastanın değerlendirilmesinde değerli bilgiler verir.

Gereği halinde hasta hızlı yürütülmelidir. Bu bazı sorunların daha belirgin hale gelmesini sağlayabilir.

Yürüme sırasındaki eklem hareketleri mutlaka istirahatteki pasif eklem hareketleri ile karşılaştırılmalıdır.

Fizik muayenenin yanında yürüme, laboratuvar koşullarında da değerlendirilmektedir.

Basınca duyarlı bir yüzey üzerinde, sabit dururken ve yürürken  ayak tabanının basınç haritası çıkarılmaktadır. Aynı ekipmanla birlikte yüksek hızlı kameralar da kullanılarak  yürüme sırasında ve sabit dururken postür değerlendirilmesi yapılmaktadır.

Bu ölçümlerden alınan bilgiler, bilgisayar yardımı ile işlenerek tedavinin planlanmasına önemli ölçüde katkıda bulunmaktadır.